نام بی نام او یک انسان جزئی از یک کلیت است که

کائنات نامیده می شود و در زمان و مکان محدود

 است.انسان عادات خود و افکار و احساسهای خویشتن

 را به عنوان پدیده ای جدا از بقیه می شناسد. این ناشی

از خطای دید در آگاهی و فریب ذهن اوست. این فریب

 ذهن برای ما زندانی می آفریند که ما را در چهاردیواری

 تمایلات شخصی و علاقه و محبت برای چند تن از

نزدیکان خود محبوس و محدود می سازد. رسالت ما باید

 بر این باشد که با بسط افق دید و گسترش مهر و شفقت

 خود خویشتن را از این زندان آزاد کنیم و تمامی

 مخلوقات زنده و همه زیباییهای طبیعت را در آغوش

 گیریم

Star.Sci تير ماه 88